4 ชั้น FPC+FR4 PCB แบบแข็ง

ในกรณีของการใช้งานแบบไดนามิก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแผ่นอ่อนมักจะโค้งงอ ควรหลีกเลี่ยงรูทะลุบนแผ่นอ่อนให้มากที่สุด ซึ่งจะทำให้เสียหายและแตกร้าวได้ง่ายอย่างไรก็ตาม สามารถเจาะรูได้ในพื้นที่เสริมแรงของซอฟต์บอร์ด แต่ควรหลีกเลี่ยงเส้นขอบของพื้นที่เสริมแรงด้วยดังนั้นในการออกแบบ PCB แบบยืดหยุ่นเมื่อเจาะจึงจำเป็นต้องหลีกเลี่ยงระยะห่างจากพื้นที่รวมกัน

เมื่อแผ่นและผ่านเป็นไปตามข้อกำหนดทางไฟฟ้า จะได้ค่าสูงสุดการเชื่อมต่อระหว่างแผ่นและตัวนำใช้เส้นเปลี่ยนที่ราบรื่นเพื่อหลีกเลี่ยงมุมขวาควรเพิ่มแผ่นรองอิสระพร้อมกับนิ้วเท้าเพื่อเสริมฟังก์ชันการรองรับ

ในพื้นที่ดิ้น หากมีเส้นบนเลเยอร์ที่แตกต่างกัน ให้พยายามหลีกเลี่ยงหนึ่งบรรทัดที่ชั้นบนสุดและอีกบรรทัดหนึ่งที่ชั้นล่างสุดด้วยวิธีนี้ เมื่อบอร์ดยืดหยุ่นงอ ความเครียดของชั้นบนและล่างของแผ่นทองแดงจะไม่สอดคล้องกัน ซึ่งทำให้เกิดความเสียหายทางกลกับเส้นได้ง่ายแต่ควรเซและข้ามเส้นทางแทน

สำหรับการดัดงอแบบยืดหยุ่นของแผ่นเพลทเสริมแรงแบบยืดหยุ่น โครงสร้างที่ดีที่สุดคือโครงสร้างตาข่ายแต่สำหรับการควบคุมอิมพีแดนซ์หรือการใช้งานอื่นๆ คุณภาพทางไฟฟ้าของโครงสร้างเครือข่ายไม่เป็นที่พอใจดังนั้นผู้ออกแบบจำเป็นต้องตัดสินใจอย่างสมเหตุสมผลว่าจะใช้แผ่นทองแดงเครือข่ายหรือทองแดงแข็งตามข้อกำหนดการออกแบบ

ระยะนี้หมายถึงระยะห่างระหว่างรูกับแผ่นทองแดงเราเรียกมันว่า "ระยะรูทองแดง"วัสดุของ flex PCB นั้นแตกต่างจาก PCB แข็ง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะจัดการกับระยะห่างของรูทองแดงที่แน่นเกินไปโดยทั่วไป ระยะห่างของรูทองแดงมาตรฐานควรอยู่ที่ 10 มิลลิเมตร

ในบริเวณรอยต่อที่มีความยืดหยุ่นและแข็ง PCB แบบยืดหยุ่นได้รับการออกแบบอย่างดีที่สุดเพื่อเชื่อมต่อกับ PCB ที่มีความแข็งตรงกลางสแต็กรูทะลุ PCB แบบยืดหยุ่นในบริเวณข้อต่อที่ยืดหยุ่นและแข็งนั้นถือเป็นรูฝัง